بر اساس ایمان کلیسا ،‌کودکانی که بدون غسل تعمید می میرند ، رحمت خدا شامل حالشان نمی شود.

چرا که در انجیل یوحنا باب 3 آیه 5 آمده است :

« 4 نیقودیموس بدو گفت: “چگونه ممکن است که انسانی که پیر شده باشد مولود گردد؟ آیا میشود که بار دیگر داخل شکم مادر گشته مولود شود؟” 5 عیسی در جواب گفت: “آمین‌ آمین به تو میگویم اگر کسی از آب و روح مولود نگردد ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود. »

به نام یگانه هستی بخش

یکی از دوستان مسیحی  به نام حسام الدین مقاله ای را در نقد قراین و دلایل مصلوب نشدن مسیح نوشتند. ضمن تشکر از ایشان مقاله ایشان همراه با پاسخ جهت استفاده خوانندگان عزیز درج می شود.

برای مطالعه مقاله و پاسخ آن اینجا کلیک کنید...

 شما حتی در یک جای قرآن بیاورید که خداوند به کشتار و قتل کودکان یا زنان بی گناه فرمان داده باشد! اما در کتاب مقدس فراوان از این فرمان ها یافت می شود. دوست عزیز مسیحی ما فرمود چرا در پست اسلام دین شمشیر است ،‌ شما به امروز مسیحیت و انسان های درون کلیسا پرداخته اید ،‌ حال آن که باید ریشه ها را بررسی کرد.
خوب ما هم امر ایشان را اطاعت می کنیم . می رویم ببینیم کتاب مقدس چگونه به شمشیر می نگرد و شمشیر را چگونه غلاف کرده است؟ در قلب های کودکان و بیگناهان یا فقط در دل متجاوزان و گناهکاران؟ 
وقتی که داستان حضرت نوح را در کتاب مقدس می خوانیم ،  گذشته از اشکالاتی که از رهگذر آن به ذهن خواننده می نشیند، می بینیم که در فرازهایی از نقل تاریخی عهد قدیم یکی از فرزندان نوح به نام کنعان نسلی گسترده به هم می زند و قومی بزرگ را پدر می شود. کنعانیان سپس در فلسطین ساکن می شوند(همان جا که اکنون یهودیان بر مبنای آموزه های کتاب مقدس خون ساکنانش حتی کودکان چند روزه را می ریزند). زمان می گذرد و داستان ادامه می یابد تا آنجا که بنی اسرائیل می خواهند به رهبری حضرت موسی علیه السلام وارد سرزمین فلسطین شوند. در کتاب مقدس خداوند به موسی دستور می دهد:
تثنیه ‌20 : 16 : اما از شهرهای این امتهایی که یهُوَه‌ خدایت، تو را به ملکیت میدهد هیچ ذی‌نفس(جان‌داری) را زنده مگذار. 17 بلکه ایشان را یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و فَرِز‌ّیان و حِو‌ّیان و یبوسیان را چنانکه یهُوَه خدایت تو را امر فرموده است بالکل(همگی را) هلاک ساز. 18 تا شما را تعلیم ندهند که موافق همة رجاساتی که ایشان با خدایان خود عمل می‌نمودند عمل نمایید. و به یهُوَه خدای خود گناه کنید.
موسای کتاب مقدس نیز به دستور خداوند عهد قدیم عمل نموده و گزارش می دهد که :
تثنیه 2 :  33  : و یهُوَه خدای ما او را به دست ما تسلیم نموده او را با پسرانش و جمیع قومش زدیم. 34 و تمامی شهرهای او را در آنوقت گرفته مردان و زنان و اطفال هر شهر را هلاک کردیم که یکی را باقی نگذاشتیم. 35 لیکن بهایم را با غنیمت شهرهایی که گرفته بودیم برای خود به غارت بردیم.
تثنیه3 :  4 : و در آنوقت همة شهرهایش را گرفتیم و شهری نماند که از ایشان نگرفتیم یعنی شصت شهر و تمامی مرزبوم اَرجوب که مملکت عوج در باشان بود. 5 جمیع اینها شهرهای حصاردار با دیوارهای بلند و دروازه‌ها و پشت‌بندها بود سوای قُرای بی‌حصارِ بسیار کثیر. 6 و آنها را بالکل‌ّ هلاک کردیم چنانکه با سیحون ملک حشبون کرده بودیم هر شهر را با مردان و زنان و اطفال هلاک ساختیم. 7 و تمامی بهایم و غنیمت شهرها را برای خود به غارت بردیم.
در بخشی از گزارش تاریخی کتاب مقدس ، حضرت موسی ،‌ که به نظر من چنین اخلاقی از یک پیامبر خدا ،‌ نابایسته و ساختنی است ،‌ ،‌ از این که کودکان و زنان را نکشته و فقط آنها را اسیر کرده اند ،  خشمگین می شود و دوباره فرمان قتل آنها را صادر می کند:
سفر اعداد 31 : 7 : و با مدیان به طوری که یهُوَه موسی را امر فرموده بود جنگ کرده همة ذکوران را کشتند. 8 و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اِوی و راقَم و صور و حور و رابع پنج پادشاه مدیان را کشتند و بلعام بن‌بعور را به شمشیر کشتند. 9 و بنی‌اسرائیل زنان مدیان و اطفال ایشان را به اسیری بردند و جمیع بهایم و جمیع مواشی ایشان و همة املاک ایشان را غارت کردند. 10 و تمامی شهرها و مساکن و قلعه‌های ایشان را به آتش سوزانیدند. 11 و تمامی غنیمت و جمیع غارت از انسان و بهایم گرفتند. 12 و اسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازار کاهن و جماعت بنی‌اسرائیل در لشکرگاه در عربات موآب که نزد اردن در مقابل اریحاست آوردند.
13 و موسی و العازار کاهن و تمامی آقاان جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند. 14 و موسی بر رؤسای لشکر یعنی سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند‌غضبناک شد. 15 و موسی به ایشان گفت: “آیا همة زنان را زنده نگاه داشتید؟ 16 اینک اینانند که بر حسب مشورت بلعام بنی‌اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به یهُوَه خیانت ورزیدند و در جماعت یهُوَه وبا عارض شد. 17 پس الآن هر ذکوری از اطفال را بکشید و هر زنی را که مرد را شناخته با او همبستر شده باشد بکشید. 18 و از زنان هر دختری را که مرد را نشناخته و با او همبستر نشده برای خود زنده نگاه دارید. 19

دوست عزیز مسیحی ام
صرف نظر از این که چرا باید بی گناهان ، کودکان و دخترکان معصوم ،‌ بی رحمانه جلوی چشم مادرشان سر بریده شوند ، آیا ذکر چنین مطالبی در کتاب مقدس زمینه های خشونت افسار گسیخته را پدید نمی آورد؟
آیا جنایتکار نمی پرورد و کشتارهای جمعی بیگناهان را اموزش نمی‌دهد ؟
آیا اگر کودکی با خواندن این آیات کتاب مقدس ،‌اسلحه در دست بگیرد و به مدرسه رفته و همکلاسان خود را بکشد ، باید او را سرزنش کرد؟
همه می گویند خشونتی که دنیای غرب را در خود فرو برده است ، اثر فیلم های آکنده از قتل و خشونت است ، ولی من معتقدم بخش عمده این خشونت پروری ها این است که در کتاب مقدس قتل بی گناه و کشتار ، تقبیح نشده و بلکه مورد تایید هم قرار گرفته است. لذا همان فیلم ها هم محصول همین آیات است.
‌اسرائیل اکنون به استناد آموزه های همین کتاب مقدس شماست که خون کودکان شیرخواره فلسطین را بر زمین می ریزد.
دوست عزیزم ، آیا اگر از این ریشه ای که شما به آن اعتماد کرده اید ، برگ خشونت نروید ،‌ جای تعجب نیست؟!
دوست عزیزم کدام قسمت آیات کتاب مقدس از انسان های درون کلیساست؟
دوست خوبم ،‌ ما مسلمانان هم پیامبری به نام موسی علیه السلام داریم ،‌ اما بر خلاف شما به موسی و خدایی همانند آنچه در کتاب مقدس شما آمده است،‌ عقیده نداریم. موسای ما به جای کشتار کودکان و زنان بی گناه ،  به آنان کمک می کند و خداوند ما نیز به ما می آموزد که اگر کسی یک نفر بی گناه را بکشد ، گویا تمام انسان ها را کشته است .

عمانوئیل عزیز در ادامه نوشته است :‌

چهارمین دلیل همانا پیغمبران عهد عتیق هستند. در عهد جدید برای اثبات این موضوع که مرگ و قربانی شدن مسیح بزرگترین هدف و مقصود زندگی او بود? مکرراً از عهد عتیق نقل شده است. مثلاً در انجیل لوقا میخوانیم که? وقتی مسیح بعد از زنده شدن به دو نفر از شاگردان خود ظاهر شد? به آنها چنین گفت:

(( ای بی فهمان  و سست دلان از ایمان آوردن به انچه انبیاء گفته اند: آیا نمی بایست که مسیح این زحمات را ببیند تا به جلال خود برسد؟ پس از موسی و سایر انبیاء شروع کرده اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود )) ( لوقا ??: ??- ?? ).

در آیه دیگری چنین مخوانیم: (( جمیع انبیاء بر او شهادت می دهند )) ( اعمال ??: ?? ).

در این قسمت نه جای آن است و نه فرصت دارم که تمام پیشگوییهای پیغمبران را درباره مرگ مسیح ذکر کنم. موسی? داود? اشعیا? ارمیا? دانیال و زکریا معروف ترین پیغمبرانی هستند که مرگ مسیح را یا بطور واضح و یا با کنایه پیشگویی کرده اند. با توجه به اینکه این پیشگوییها صدها سال پیش از تولد مسیح نوشته شده و هم چنین با در نظر گرفتن اینکه این پیشگویی ها غالب جزئیات را ذکر کرده اند? فقط کسانی که عمداً بی ایمان هستند و یا کسانی که از حقایق بی اطلاع می باشند? این حقیقت را انکار خواهند کرد.

شما دوست خوبم حالا که برای این موضوع وقت صرف کرده اید ،‌ اگر محبت کنید و این پیشگوئی ها را بیاورید تا دقیقتر مورد ارزیابی قرار دهیم بسیار ممنون می شوم.

ضمنا عید نوروز را هم به شما تبریک می گویم .

قرینه 3 : ترس از مرگ و سرزنش خدا

اناجیل لحظات غم انگیزی را برای مصلوب شدن مسیح به تصویر کشیده اند. برای نمونه به گزارش که متی ارائه می دهد توجه می کنیم:
متی 26 : 37  : و (مسیح ، ) پطرس و دو پسر زِبِدی را برداشته بینهایت غمگین و دردناک شد. 38 پس بدیشان گفت: “من از شدت غم و اندوه ، در آستانه مرگ می باشم. در اینجا مانده با من بیدار باشید.” 39 پس قدری پیش رفته به روی در افتاد و دعا کرده گفت: “ای پدر من اگر ممکن باشد این پیاله از من بگذرد (یعنی این جام رنج و عذاب را از مقابل من بردار!)، لیکن نه به خواهش من بلکه به ارادة تو.” ... .
مسیح آن شب سه بار با همین کلمات از خداوند خواست تا رنج و عذاب را از او بردارد . اما بالاخره او را دستگیر کرده و بر صلیب آویختند. وقتی که دانست او را خواهند کشت ،‌ از روی صلیب با صدای بلند ،  خداوند را سرزنش نمود . متی می نویسد(27 : 46) : و نزدیک به ساعت نهم عیسی به آواز بلند صدا زده گفت: “ایلی ایلی لَماسبقتِنی.”‌ یعنی الهی الهی مرا چرا ترک کردی.
 
وقتی ما به جایگاه مرگ در مسیحیت و کتاب مقدس می نگریم ، می بینیم که شباهت بسیاری با اسلام دارد. در اسلام هر چه ایمان شخص بالاتر رود ،‌ با مرگ انس بیشتری پیدا می کند و از آن کمتر می هراسد. مانند امام علی علیه السلام که درباره خود می فرماید: بیش از آن که کودک به پستان مادرش انس دارد ،‌ فرزند ابو طالب با مرگ مانوس است.
در مسیحیت نیز همین گونه است. در عهد قدیم حضرت داود علیه السلام در یک پیشگویی از مرگی که در انتظارش است ، شادی می کند و می گوید:‌ موت مقدسان یَهُوَه در نظر وی گرانبها است. (مزامیر 115 :  15) . به گفته قدیس امبروس ، مرگ مایه وحشت نیست. نه برای نیازمندان تلخ است ،‌نه برای اغنیا. وی می گوید:‌ مسیح نمی توانست با چیزی بهتر از مرگ ما را نجات دهد. زیرا مرگ او حیات همه ماست. چه چیزی درباره مرگ او باید بگوییم . چون با این الگوی الهی ثابت می کنیم که مرگ فقط جاودانگی یافت و خدا خود را نجات یافت . (St. Ambrose, "on the resurrection," NF2  ) .

قدیس Bernard of Clairvaux هم می گوید: کسی که به خدا متصل می شود با روح یکی می شود . او که دیگر به چیزی جز خدا نمی اندیشد و پروایی جز خدا و امور مربوط به خدا ندارد ، چون کاملا سرشار از خداست . اینک خدا محبت است  به نحو بسیار نزدیکی نفس با خدا متحد می شود و سرشار از محبت است. St. Bernard, "Simon on the death of his brother Gerard,") )

وقتی قدیسان مسیحی که شاگردان رده دهم مسیح علیه السلام هم نمی شوند ، چنین اعتقادی را نسبت به مرگ و رنج های آن داشته باشند و آن را محبت الهی بدانند ، قطعا مسیح به مراتب، هم در عقیده و هم در عمل محکم تر و استوار تر بوده است . بنا بر این چگونه است که این شخصی که قرار است به صلیب کشیده شود ،‌ به شدت بی تابی کرده و حتی خداوند را سرزنش می کند که چرا او را رها کرده است؟ آیا شایسته نیست که در ماهیت مسیح بودن وی شک کنیم؟

عمانوئیل عزیز در ادامه آورده است :

?- سومین دلیل اینست که هیچ مدرکی ( نه کتبی و نه شفاهی ) در دست نیست که ثابت کند معاصرین? ادعای رسولان را در مورد کشته شدن مسیح? رد کرده اند! وقتی یک نفر شاهد عینی ادعا میکند که گفته اش حقیقت دارد? و کسانی که حقایق را میدانند و در عین حال با او مخالف می باشند به هیچ وجه گفته های او را تکذیب نمیکنند? با اطمینان بیشتری میتوانیم سخنان شاهد را به عنوان حقیقت بپذیریم.

عمانوئیل خوبم .

طبق قاعده ابتدا باید چیزی اثبات شود تا بعد گروهی به انکار آن برخیزند. شما در این دلیل خود کاملا برعکس فرموده اید. یک قاعده عقلایی وجود دارد . بر اساس این قاعده که در هرمنوتیک مطرح می شود و گاهی در مبانی قضایی هم به کار گرفته می شود ، کسی باید دلیل بیاورد که ادعا می کند. مدرک و دلیل کتبی یا شفاهی باید از آن مدعی باشد. در اینجا شما خودتان ناخواسته این مدرک را نفی کرده‌اید!

سوال من از شما دوست خوبم این است که بر اساس کدام قانونی که برای قضاوت کردن اعتبار دارد(حتی بر اساس مبانی مسیحی)، به کسی که مخالف ادعای شخص دیگری است می گویند دلیل بیاور؟ اگر این قانون را پیدا کنی و برایم بیاوری جایزه داری.

قرینه 2: سنگ قبر مسیح

یکی از مسائلی که در جریان مرگ و رستاخیز مسیح علیه السلام در عهد جدید آمده است ،‌ سنگ بزرگی است که بر روی قبر وجود داشته و اناجیل آن را خیلی بزرگ گزارش کرده اند. بعد از مرگ مسیح وقتی که به سراغ قبر رفتند ، یک حادثه شگفت انگیز دیدند . حادثه این بود که سنگ بزرگی که بر قبر قرار داشت‌،‌ اکنون جا به جا شده و در جایگاه غیر معمولی دیگری قرار گرفته بود.

مرقس 16 :‌ 4 : چون نگریستند دیدند که سنگ غلطانیده شده است زیرا بسیار بزرگ بود.

در ترجمه فارسی و ترجمه های انگلیسی آیات مربوط به سنگ ،‌ همه از واژه غلطاندن استفاده کرده اند. در شرح و تفسیر آن نیز مفسران کتاب مقدس می گویند به این دلیل از این واژه استفاده شده که سنگ خیلی بزرگ بوده است کما این که مرقس نیز بدان اشاره کرده است. این مفسران ارتفاع سنگ را 1.30 تا 1.50 متر و حتی وزن آن را نیز دو تن گفته اند.

حال ببینیم آیا واقعا در متن یونانی عهد جدید نیز همین گونه بوده و سنگ مزبور غلطانده شده است؟

در زبان یونانی واژه غلطاندن با معادل  " kuli? " بیان می شود. اما نکته ای که باید قابل توجه قرار گیرد این است که شما وقتی یک واژه را با حروف یا واژه هایی دیگر ترکیب می کنید ،‌ معنای آن تغییر خواهد کرد و جایگاه استفاده از آن واژه نیز متفاوت خواهد شد. وقتی اناجیل را بررسی می کنیم می بینیم برخی از آنها از همین ریشه و همین واژه یونانی در گزارش از ماجرا استفاده کرده اند ،‌ اما علاوه بر آن پسوند هایی را نیز افزوده اند که با توجه به آن گزارش هایشان متفاوت شده است. برخی نیز اصلا واژه ای متفاوت را به کار برده اند.

مرقس (15 : 46) به ریشه " kuli? "  حرفِ اضافة یونانی " pros " را افزوده است که معنای واژه چنین می شود:  "به جلو راندن" یا "برداشتن" : ( (?????????  (proskuli? ).

لوقا که نسبت به بقیه دقیقتر است  ، در لوقا24 ،‌ کلمه " kuli?" را با حرفِ اضافة "apo" به کار برده است (????????  (apokuli?) ) به معنای "دور از"  که به طور کلی به معنای "جدا کردن" یا "فاصله دادن" می باشد. متی نیز همین گونه عمل کرده است (28 : 2).
یوحنا اصلا واژه ای دیگر را به کار می برد. وی از کلمة یونانی(????  (air?) )  استفاده می کند، که به معنای: "بالا بردن یا حرکت دادن" است. یعنی سنگ ابتدا به بالا کشیده شده و بعد به حرکت درآمده.

همان گونه که مشاهده می کنید ، گزارش ها مضطرب است. یکی می گوید سنگ قبر غلطانده شده و برای توجیهش بزرگی آن را عنوان می کنند. یکی می گوید جدا شده ؛‌ دیگری می گوید بالا برده شده و بعد به حرکت آمده .

سوال : هر چند مترجمان کتاب مقدس در تلاشی همه گیر سعی کرده اند ، ترجمه ها را یک دست کنند و همه این گزارش را با تعبیر غلطاندن بیان کنند تا شبهه پیش نیاید ، ‌اما آیا این تفاوت های فاحش که از متن اصلی یونانی آورده شد‌، صحت گزارش مزبور و داستان مرگ و رستاخیز مسیح را خدشه دار نمی‌کند؟

 (برای دیدن واژه ه ی یونانی باید این زبان در کامپیوتر شما نصب شده باشد یا این که تصویر مقاله را از اینجا دانلود کرده یا ببینید.)

به نام خداوند مهربان

اختلاف و تناقضات فراوان در نقل ماجراهای مصلوب شدن مسیح در اناجیل و  اضطراب بیان متی ،‏ مرقس ، لوقا و‏ یوحنا و قراین بسیار دیگر در مطالعه این ماجرا ما را بر آن می دارد تا تامل جدی تر و دقیق تری بر کشته شدن مسیح علیه السلام داشته باشیم . اگر کسی کمی در این باره تامل کند به راحتی ،‏ به حقیقت این آیه قرآن کریم پی می برد که می فرماید :‏ وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسیحَ عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذینَ اخْتَلَفُوا فیهِ لَفی شَکٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ یَقیناً (نساء / 157)

قرینه  1 : رستاخیز مسیح علیه السلام .

مسیح بعد از چند روز قیام کرد؟‏

 در جریان رستاخیز مسیح در اناجیل آمده است که مسیح خود گفت بعد از سه روز از قبر برخواهم خواست :

متی 27 : 62 و در فردای آنروز که بعد از روز تهیه بود‌ رؤسای کهنه و فریسیان نزد پیلاطس جمع شده 63 گفتند: “ ای آقا ما را یاد است که آن گمراه‌کننده وقتی که زنده بود گفت: ”بعد از سه روز برمی‌خیزم.“ 64 پس بفرما قبر را تا سه روز نگاهبانی کنند مبادا شاگردانش در شب آمده او را بدزدند و به مردم گویند که از مردگان برخاسته است و گمراهی آخر از او‌ّل بدتر شود.”

متی 16‏:  21 و از آن زمان عیسی به شاگردان خود خبر دادن آغاز کرد که رفتن او به اورشلیم و زحمت‌ِ بسیار کشیدن از مشایخ و رؤسای کَهنَه و کاتبان و کشته شدن و در روز سوم برخاستن ضروری است.

مرقس 8 : 31 آنگاه ایشانرا تعلیم دادن آغاز کرد که “لازم است پسر انسان بسیار زحمت کشد و از مشایخ و رؤسای کَهنَه و کاتبان ر‌د‌ّ شود و کشته شده بعد از سه روز برخیزد.”

اما از سوی دیگر می بینیم که بر اساس گزارش اناجیل این مدت دو شب و یک روز است نه سه روز. مسیح عصر روز شنبه دفن شد و بر اساس اناجیل ،‏ قبل از طلوع آفتاب روز یکشنبه رستاخیز کرد:

یوحنا 20 : 1 بامدادان در او‌ّل هفته وقتی که هنوز تاریک بود مریم مجد‌َلیه به سر قبر آمد و دید که سنگ از قبر برداشته شده است. 2 پس دوان دوان نزد شمعون پطرس و آن شاگرد دیگر که عیسی او را دوست میداشت آمده به ایشان گفت: “سرور را از قبر برده‌اند و نمیدانیم او را کجا گذارده‌اند.”

متی 28 : 1 و بعد از سبَت هنگام فجر روز او‌ّل هفته مریم مجد‌َلیه و مریم دیگر بجهت دیدن قبر آمدند. 2 که ناگاه زلزله‌ای عظیم حادث شد از آنرو که فرشتة یهُوَه از آسمان نزول کرده‌ آمد و سنگ را از درِ قبر غلطانیده بر آن بنشست.

مرقس 16: 1 پس چون سبت گذشته بود مریم مجدلیه و مریم مادر یعقوب و سالومه حنوط خریده آمدند تا او را تدهین کنند. 2 و صبح روز یکشنبه را بسیار زود وقت طلوع آفتاب بر سر قبر آمدند.

لوقا 24 : 1 پس در روز او‌ّل هفته هنگام سپیده صبح حنوطی را که درست کرده بودند با خود برداشته به سر قبر آمدند و بعضی دیگران همراه ایشان.

اگر مصلوب شدن مسیح و به تبع ماجرای رستاخیز صحت داشته باشد ،‏ پس چگونه است که در یک امر ابتدایی آن این همه اختلاف وجود دارد ؟‏

 دلیل دوم که عمانوئیل جان در اثبات مرگ مسیح علیه السلام آورده اند :

دلیل دوم اینست که تعلیمات و موعظه های رسولان در کتاب (( اعمال رسولان )) و رساله های آنها ثبت گردیده و از آنها می فهمیم که این مردان مطابق دستور خدا و بعد از پر شدن بوسیله روح القدس? در موعظه های خود نه فقط گفتند که عیسی مرده است بلکه مرگ او را قربانی گناهان تمام مردم اعلام نمودند و آنرا بزرگترین واقعه تاریخ بشری شمردند.

اتفاقا برادر خوب من‌، اگر شما با دقت کتاب مقدس را مطالعه می کردید این سخن را مطرح نمی کردید. در کتاب مقدس آمده است که خداوند مسیح را از همه رنج ها و زحمت ها می رهاند و نجات می دهد.

مزامیر 19:34 « زحمات مرد صالح بسیار است اما خداوند اورا از همه آنها خواهد رهانید».

 انجیل متی 6:4 و انجیل لوقا 10:4 ، « پس خداوند نوشته است که او به ملائکه اش وصیت کرده است تا او را حفظ کنند».

در اینجا دو راه بیشتر وجود ندارد . یا انکار آنچه شما بدان استناد فرموده اید یا انکار آیاتی که من برایتان نقل کردم. در اینجا تناقضی وجود دارد که باید حل شود و گرنه نمی توان آیات مخالف به صلیب کشیده شدن مسیح علیه السلام را نادیده گرفت. شما چه جوابی به این آیات می دهید؟

موضوع دیگری که این فرمایش شما را زیر سوال می برد،‌ این آیات است:

سفر تثنیه 23:21 ، « زیرا آنکه بر دار آویخته شود ملعون خداست»

رساله غلاطیان 13:3 ،« چون در راه ما لعنت شد»

 آیا شما واقعا با عقیده به مصلوب و کشته شدن مسیح علیه السلام می پذیرید که مسیح نعوذ بالله ملعون شده است؟!

آیا این عقیده عاقلانه و پذیرفتنی است که خداوند فرزندش خودش را مورد لعنت قرار دهد؟

برادر خوب مسیحیم عمانوئیل آسمانی در وبلاگ خود در پاسخ به یکی از کامنت‌های وبلاگش مطالب خواندنی آورده بود که لازم دیدم آن را به دقت بیشتری مطالعه کنم و با خواندن آن سوالاتی برایم پیش آمد که لازم دانستم‌ آن ها را مطرح کنم:

همان طور که می دانید مسلمانان به مرگ مسیح معتقد نیستند . بر اساس مبانی اسلامی حضرت مسیح علیه السلام کشته نشد و آن گونه که در قرآن کریم امده است مسیحیان به اشتباه پنداشتند که مسیح علیه السلام کشته شده است: وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ یَقِیناً بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَیْهِ وَ کانَ اللَّهُ عَزِیزاً حَکِیما.

حال عمانوئیل عزیز در پاسخ به سوال یکی از مسلمانان برای اثبات مرگ مسیح دلایلی را آورده اند که طی چند پست دلایل ایشان را با یکدیگر بررسی می‌کنیم:

ایشان نوشته اند: 

یگانه منبع برای اطلاع از عقاید مسیحی همانا کتاب مقدس است. به همین دلیل برای جواب دادن به این سوال باید اول به کتاب مقدس رجوع کنیم و ببینیم درباره مرگ مسیح چه می گوید و بعد به دلایل دیگری که عقیده کتاب مقدس را تایید می نمایند توجه کنیم:

اولین دلیلی که در این مورد وجود دارد اینست که واقعاً مرگ مسیح در چهار انجیل ذکر گردیده است. آنچه از این موضوع نتیجه میشود اینست که عده زیادی شخصاً شاهد مرگ مسیح بوده اند. در دادگاهها بزرگترین نوع شهادت عبارتست از شهادت شخصی یا عینی! اگر اینگونه شاهد دارای شخصیت خوبی باشد شهادتش برای دادگاه بسیار معتبر است? تمام کسانی که شهادت شخصی خود را درباره مرگ مسیح نوشته اند اشخاصی هستند که به حُسن اخلاق و پاکی مشهور بوده اند و به همین جهت دلیلی وجود ندارد که شهادت آنها را ناصحیح بدانیم. همین اشخاص بقیه عمر خود را صرف موعظه درباره این حقیقت کردند که مرکز ایمان عبارتست از مرگ عیسی مسیح و برای همین ایمان خود? به سختی جفا دیدند و بعضی از آنها جان دادند ولی ایمان خود را انکار ننمودند. این موضوع صمیمیت و بی ریا بودن آنها را ثابت میکند.

برادر عزیزم

این دلیل شما کاملا منطقی و خوب بود. اما یک مشکل اساسی دارد و آن این که شهادت شاهدان باید با یکدیگر مطابقت داشته باشد. شما بروید و بررسی کنید ؛ در هیچ عرف قضایی شهادت شاهدانی که سخن آنها با یکدیگر کاملا تناقض دارد را نمی پذیرند، حتی اگر از برجسته ترین قدیسان باشند. در دادگاه های بین المللی و حتی دادگاه های آمریکا که بر اساس مبانی قضایی مسیحیت نگاشته و اجرا می شود ،‌ این رویه تثبیت شده و از مسلمات قضایی است . اکنون شما برادر خوبم آیاتی را که در مورد مرگ مسیح علیه السلام در اناجیل چهار گانه آمده است را کنار هم قرار دهید و اختلاف موجود بین آن ها را ببینید.

این یک ،‌ دو دو تا چهار تای منطقی است که یک حادثه نمی تواند به دو نوع مختلف اتفاق افتاده باشد. فرض کنید چهار نفر می خواهند از غروب خورشید گزارشی را به شما بدهند . یکی از روی کوه این گزارش را اعلام می کند . یکی از روی دشت ،‌ یکی از روی پشت بام و دیگری از روی اقیانوس. در اینجا ممکن است گزارش ها اختلاف هایی داشته باشند چون از زوایای گوناگون ارائه شده اند ،‌ اما هیچ یک دیگری را نفی نمی کنند. اگر یکی از گزارش گر ها بگوید خورشید غروب نکرد یا چیز دیگری که گزارش های دیگر را کاملا نفی کند ،‌ این گزارش پذیرفتنی نیست.

گزارش اناجیل چهار گانه از مرگ مسیح علیه السلام نیز در برخی از موارد این گونه است.

شما این شهادت و گزارش را چگونه می توانید به عنوان دلیلی بر مرگ مسیح علیه السلام و به صلیب کشیده شدن ایشان مطرح کنید ؟

یکشنبه 103 اردیبهشت 9

امروز:   8   بازدید

دیروز:   19   بازدید

فهرست

[ RSS ]

[شناسنامه]

پیوندهای روزانه

آشنایی با من

لوگوی خودم

اوقات شرعی

دوستان عزیز

موضوعات وبلاگ

مطالب قبلی

از آخرین نوشته های وبلاگ با خبر شوید

طراح قالب